خودم رو وارد یک چالش بزرگ کردم، چالشی که گاهی ازش می ترسیدم، ترس نه به خاطر خوده چالش، ترس به خاطر نتیجه نگرفتن از چالش، ترس به خاطر به هدر رفتن زمانم در این چالش و گاهی ترس به خاطر بدتر شدن رابطه

تو که این‌همه تا حالا وقت گذاشتی برای دوستان مجازی تا مثلاً شادشون کنی مشکلاتشون رو حل کنی و کمک کنی چه فایده برات داشته؟  درحالی‌که اکثراً با بار منفی برات تموم شده، میتونستی اون وقتی‌که برای یک دوست مجازی که حتی اسمش رو نمیدونی رو، برای مادر عزیزت میذاشتی و بهش تو کارهای خونه بیشتر کمک می‌کردی

پایان کدوم کمک خوبه؟

واقعاً تو که به این روشنی پایان کار رو می‌بینی چراگاهی دوباره اشتباه‌های گذشته رو می‌کنی؟

کسی که با تو باشه و لحظات عمر تو را پر کنه ، هم‌نشین تو میشه. پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، همکلاسی‌ها و همه و همه دوستان حقیقی هستند