من پر از تناقض هستم

من آدم احساسی هستم درحالی ک خیلی هم منطقی ام.

من آدم شوخی ام درحالی که خیلی وقت‌ها جدی هستم.

من آدم به روز با عصر تکنولوژی هستم درحالی که سنت رو خیلی دوست دارم.

من آدم اروم و ساکتی هستم درحالی که در خشم، ممکنه هر سکوتی رو بشکونم.

من آدم شادی هستم درحالی که عاشق غم هستم.

من آدم مهربونی هستم درحالی که سنگ دل هم بودم و شاید هستم :)

دو رو نیستم ولی فکر کنم هر رفتاری جای خود رو داره، نباید با هر کسی احساسی برخورد کرد، نباید با هر کسی شوخی کرد، نباید به هر کسی مهربون کرد و ...

یک متنی رو توی این پست نوشته بودم درباره ارزش غم بود و الان دکلمه کردم: